HDD - HORIZONTAL DIRECTIONAL DRILLING
Termin HDD (ang. Horizontal Directional Drilling) oznacza kierunkowe przewierty horyzontalne. Technologia bezwykopowa pozwala na prowadzenie otworu w poziomie w ściśle określonym kierunku z bardzo wysoką precyzją. Umożliwia wykonywanie tras dla infrastruktury podziemnej zgodnie z założonym projektem idealnie pokrywających się z punktami wejścia i wyjścia.
ZASTOSOWANIA PRZEWIERTÓW STEROWNAYCH
Jest to metoda pozwalająca na instalowanie rur pod ziemią. Oznacza to, że jesteśmy w stanie umieścić rurę pod różnego rodzaju przeszkodą terenową, nie niszcząc istniejących nawierzchni. W znaczny sposób minimalizuje to koszty przywracania terenu inwestycji do stanu pierwotnego w porównaniu z tradycyjnymi metodami odkrywkowymi.
Jesteśmy w stanie wiercić pod sieci wodne gazowe, elektryczne, teletechniczne itp. W dobie dużego zagęszczenia budynków i infrastruktury miejskiej jest to metoda zyskująca na popularności, a coraz częściej jest to jedyna metoda wykonania danej inwestycji. Maszyny służące do przewiertów sterowanych spotykamy już nie tylko w ścisłych centrach wielkich miast, ale również w mniejszych miejscowościach.
Zalety przewiertów sterowanych:
- Brak konieczności rozkopywania całego terenu inwestycji
- Brak ingerencji w pierwotną nawierzchnię - nie ma potrzeby cięcia asfaltu, rozbierania kostki brukowej i spędzania czasu na przywrócenie terenu do poprzedniego stanu
- Czas - 100m przewiertu od A do Z łącznei ze zgrzewaniem rur zajmuje z reguły 1 dzień. Brak potrzeby zamykania ruchu na drogach - wiercenie odbywa się podczas normalnego natęzenia ruchu samochodowego
- Cena - koszty przewiertu są zdecydowanie niższe niż koszt całościowy wykonania takiej samej inwestycji metodą odkrywkową
JAK TO DZIAŁA ?
Przewiert sterowany wykonywany jest 2 etapowo.
Etap I
Pierwszym etapem jest wykonywanie tzw. otworu pilotażowego od komory wejściowej do komory wyjściowej. Cały proces jest dokładnie monitorowany za pomocą specjalnego sondy zainstalowanej w głowicy wiercącej. Dzięki danym przekazywanym przez sondę, operator wie na jakiej głębokości i na jakim kursie aktualnie się znajduje i jest w stanie w czasie rzeczywistym korygować parabolę przewiertu.
Etap II
Drugim etapem jest zmiana głowicy wiercącej na głowicę rozwiercającą, która poszerza średnicę otworu. Ma to miejsce w komorze wyjściowej. Gdy ta czynność jest wykonana, za rozwiertakiem mocuje się uprzednio zgrzaną rurę, która powoli będzie wciągana w stronę maszyny. Rura jest odpowiednio zabezpieczona przed tym, aby płuczka lub inne ciała obce nie przedostały się do jej wnętrza. Po wciągnięciu rury do komory wejściowej następuje rozpięcie rozwiertaka i wciągniecie pozostałych żerdzi do wiertnicy.